Stel je bent een HR-prof... blegh. Shit, dat was mijn ontbijt. Wat houdt dat eigenlijk in, HR-pro... verder wil ik niet gaan, want overgeven is niet mijn hobby.
Mijn ervaring met HR-blobs is zo hilarisch slecht. Ik heb even de definitie van dat pro-woord opgezocht en ik vraag me echt serieus af hoe mensen dat achter een functietitel van HR durven te plakken. Nee, ik heb wel een idee, daarover later meer. Eerst de definitie.
Uit het Algemeen Nederlands Woordenboek: “Het begrip professional heeft twee verschillende betekenissen: 1) beroepsmatige beoefenaar. iemand die een vak, kunst of sport beoefent voor zijn beroep; beroepsmatige beoefenaar. 2) iemand die professioneel is. iemand die zeer ervaren, bedreven en kundig is in wat hij doet;
De eerste definitie begrijp ik wel. Die tweede durf ik niet te linken aan de HR-personen die ik tegenkom. “Zeer ervaren, bedreven en kundig” geeft mij het idee dat iemand die dat achter zijn functietitel plakt, weet waar hij of zij het over heeft. Maar dat is mijn hypothese.
Mijn ervaring is anders. Ik heb eens in een ver verleden een hele bijzondere studie gedaan. Een studie die je opleidt om producten te ontwerpen die alleen in hele kleine oplages gemaakt worden, en dan ook alleen als er vraag naar is. De vraag naar dit product is uitzonderlijk klein. Daarom begrijp ik ook dat menig HR-dinges geen flauw idee heeft wat die studie inhoudt. Ik snap ook heel goed dat een HR-friemeltje denkt dat dit product aan bomen groeit. Want alles wat je bijna nooit tegenkomt, dat zal wel een natuurlijke oorsprong hebben. (Ik probeer echt mijn uiterste best te doen om me in te leven in de belevingswereld van een HR-minkukel.) Als je dan als HR-kneus een cv onder je neus krijgt waarop staat dat iemand een masterdiploma heeft in automotive engineering, dan denk je als HR-zweer: “Deze knakker is een supermonteur en wij doen niks met auto’s.” Want je bent tenslotte “zeer ervaren, bedreven en kundig” en hebt geen flauw idee wat die opleiding is, dus je weet dat je deze sollicitatie makkelijk kunt afwijzen. Oordelen op basis van geen kennis is altijd nog beter als je ergens in moeten verdiepen voordat je een mening vormt. Je wordt niet zomaar PRO. Auto’s hoeven namelijk niet ontworpen te worden. Bij elke Intratuin kun je de DAF-eik vinden, in Zweden staan veel Volvo-sparren. De Saab-es is helaas uitgestorven. In Duitsland kun je op elke hoek van de straat een Volkswagen-palm vinden en in Frankrijk groeien de auto’s aan struiken na het genetisch aanpassen van de druif.
En omdat je niet weet wat die opleiding inhoudt, hoef je ook niet na te denken over of die vaardigheden die bij de studie aangeleerd worden, toegepast kunnen worden in het bedrijf waar jij je HR-kunstje doet. Twee vliegen in één klap. Dat geld is weer makkelijk verdiend deze maand.
Dan over het misplaatste gebruik van woorden om je functie uitstraling te geven. Ik ben van mening dat het semantisch opkrikken van je eigenwaarde, in dit geval door het woord professie-dinges achter je functietitel te plakken, niet de manier is om vervulling te vinden in je werk dan wel dagelijks leven. Daar is tijd, energie en inzet voor nodig.
